!Αφιέρωμα στο Rub-a-Dub Style ΑΠΟΨΕ 20:00-21:00 @radiobubble.gr!

Με αφορμή την online κυκλοφορία του νέου βιβλίου της φωτογράφου Beth Lesser, Rub a Dub Style: The Roots of Modern Dancehall επιμελούμαστε ένα αφιέρωμα στις ρίζες και την εξέλιξη του πρώιμου dancehall έτσι όπως εκπροσωπήθηκε από το rub-a-dub-style γνωστό επίσης και ως sing jay style, που εκτός από στυλιστικό ύφος "ριμαρίσματος'' (chatting) συνέπεσε και με ενδυματολογικές μόδες (καπέλλα και κάλτσες από κασμίρι σε σχέδια σκωτσέζικου tartan) αλλά και με τις πολιτικές εξελίξεις στην Τζαμάικα όπου η ευφορία της δεκαετίας του 1960 (με αποκορύφωμα την ανεξαρτησία του νησιού από το βρετανικό στέμμα το 1962) έφερε πολιτικό διχασμό βία και ένα γενικότερο κλίμα δυστοπίας στο τροπικό νησί της Καραιβικής. Δεν θα ήταν υπερβολικό να χαρακτηρίσει κανείς το rub a dub style ως προιόν πολιτικο-κοινωνικών διλημμάτων και αντιπαραθέσεων που όμως εκφράστηκαν (και) μουσικά είτε μέσω άμεσης υποστήριξης των δύο παρατάξεων που δίχαζαν την πολιτική σκηνή της δεκαετίας του 1970 στην Τζαμάικα, με το Jamaican Labour Party με τον συντηρητικό Edward Seaga (γνωστό και ως CIA-ga λόγω των δεσμών του με την CIA και τις πολύ καλές του σχέσεις με τον Ronald Reagan) να αντιμάχεται τον σοσιαλιστή Michael Manley του People's National Party που προσανατολιζόταν στην Κούβα και προσεταιριζόταν τον Fidel Castro ως εξωτερικό σύμμαχο στην πολιτική του δραστηριότητα.  Οι (ένοπλες) συγκρούσεις που η τζαμαικάνικη εκδοχή του δικομματισμού επέτρεψε να εκραγούν στα γκέτο του Kingston επεκτάθηκε και στις χοροεσπερίδες του νησιού με πολλούς soundmen να υποστηρίζουν την μία η την άλλη παράταξη σε βαθμό που είχαν αρχίσει να δημιουργούνται sounds που χαρακτηρίζονταν όχι μόνο από το ύφος παιξίματος τους αλλά και από τις πολιτικές τους προτιμήσεις. Έτσι λοιπόν οι μικρογκανγκστερισμοί που στην δεκαετία του '60 αφορούσαν απλώς τον 'ηχητικό πόλεμο' μεταξύ soundsystem, μια δεκαετία μετά άρχισαν να αποκτούν πολιτικό πρόσημο και όπλα μετατρέποντας dance sessions σε αιματηρές πολιτικές αρένες. Ακόμα κι όταν οι ηχητικο-πολιτικοί αντίπαλοι δεν συναινούσαν σε βίαιες φαρ ουεστ πρακτικές, οι στίχοι τους πολύ συχνά καλούσαν ακριβώς μια παύση αυτής της παρωπιδομένης πολιτικής παραζάλης με χιούμορ που αποδοκίμαζε τέτοιου τύπου συμπεριφορές. Το 'Dog is Better than a Gun' του Nickodemus η το 'The Gun' του Ed Fitzroy, αποτελούν κλασσικά σημεία αναφοράς. 

Σε μουσικό επίπεδο το rub a dub style μεταφέρει το κέντρο βάρους από τη μουσική και τα riddims στις ρίμες και στον τρόπο με τον οποίο ο dee jay (MC) ''οργάνωνε'' το dance session βάσει των στίχων του έτσι ώστε να ηγείται του sound, σε αντίθεση με την προηγούμενη δεκαετία όπου η έμφαση ήταν κυρίως στην επιλογή της μουσικής. 

Ακριβώς αυτές τις αλλαγές, πολιτικά, κοινωνικά και αμιγώς μουσικά αναλαμβάνουμε να εξιχνιάσουμε στην αποψινή εκπομπή με επιλογές από δίσκους βινυλίου που ιχνηλατούν της ρίζες του σύγχρονου dancehall στο οποίο θα αφιερώσουμε την επόμενη εκπομπή!

Περισσότερο υλικό από την δουλειά της Beth Lesser μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο της η και στην εκτεταμένη της συνεργασία με τον Βρετανό ιστορικό της reggae Steve Barrow τόσο για τα εξώφυλλα του re-issue label του Barrow, Blood and Fire, όσο και για το λεύκωμα Dancehall: The Rise of Jamaican Dancehall Culture 

Εν τω μεταξύ συντονίζεστε 20:00-21:00 στο radiobubble.gr για να ακούσετε μουσική από τους:

Johnny Osbourne, Michigan & Smiley, Prince Jazzbo, Lone Ranger, Kojak & Lisa, Joe Tex & U Black, Prince Hammer, Nickodemus, Clint Eastwood & General Saint Ranking Joe, Sugar Minott, Yellowman και Frankie Paul. 

Παράδειγμα ενός κλασσικού rub a dub session και μάλιστα από το Gemini Sound απολαμβάνετε εδώ: