!Tribute to Peckings: The record shop that almost became a museum! ΑΠΟΨΕ 23:00-0:00 @ radiobubble.gr

Στην αποψινή εκπομπή βρίσκουμε δικαιολογίες για να επιμεληθούμε ένα αφιέρωμα τόσο στον ίδιο τον George Peckings όσο και στο δισκοπωλείο και label που ''έφερε'' τον ήχο του Studio One και της Treasule Isle από το downtown Kingston της Τζαμάϊκας στο Β.Λονδίνο...

Αφορμή γι'αυτό το αφιέρωμα απότελεί η πρόσφατη πρωτοβουλία του βινυλιοθηρικού blog Dance Crasher να αρχειοθετήσει ολόκληρο το back catalogue των single που κυκλοφόρησαν στο Peckings label. 

Με λίγες δικαιολογίες και μια λογική αφορμή λοιπόν διηγούμαστε δισκογραφικά τόσο την ιστοριά του ίδιου του Daddy Peckings που έφτασε στο Λονδίνο την δεκαετία του 1960 με τις βαλίτσες τουθ ξέχειλες από δίσκους, όσο και για το δισκοπωλείο και μετέπειτα label που εμπνεύστηκε το 1974. Ανάμεσα σε αυτές τις ημ/νίες αξίζει να αναφέρουμε πως ο Peckings, που ονομάστηκε έτσι λόγω του ιδιόρυθμου τρόπου με τον οποίο χόρευε (σαν κοτοπουλάκι που τσιμοπολογάει), ξεκίνησε ως selector για ιστορικά dances του Sir Coxsone's Down Beat διατηρώντας πολυετή φιλία με τον Clement Coxsone Dodd αλλά και τον αντίπαλο του, τον Duke Reid. Με αυτές τις επαφές και αυτούς τους ήχους να στοιχειώνουν την φαντασία του, αποφάσισε να γίνει ο κύριος προμηθευτής δίσκων τόσο από το Studio One όσο και από την Treasure Isle στο Λονδίνο και ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο μολυβένιο Λονδίνο άρχισε να μοιράζει δίσκους σε παλιούς του γνώριμους όπως ο Count Suckle και ο Duke Vin, που εγκαινίασαν την τζαμαϊκάνικη κουλτούρα των soundsystem επί βρετανικού εδάφους! Δραστήριος όμως ο Peckings γαρ, δεν περιορίστηκε στο ρόλο διανομέα δίσκων και αποκλειστικών dubplates για τους παλιόφιλους του αλλά αποφάσισε να ανοίξει το ιστορικό πλέον δισκοπωλείο της Askew road στο Shepherds Bush του Λονδίνου, που λόγω της σημασίας του ως πολιτισμικό χώρο συγκέντρωσης Τζαμαϊκανών παλιννοστούντων αλλά και επώασης των επόμενων γενιών selectors, παραγωγών και μουσικών γεννημένων στην Μ.Βρετανία, προτάθηκε να συμπεριληφθεί ως μουσείο της μαύρης βρετανικής (μουσικής) κουλτούρας, κάτι που δεν έγινε μεν αλλά μνημονεύεται ακόμα σε νοσταλγικές διηγήσεις η ακόμα και σε ακαδημαικά κείμενα όπως το  There Ain't No Black in the Union Jack του Paul Gilroy. Αυτή η πληροφορία εκτός από τον ανεκδοτολογικό της χαρακτήρα αποκτά βαρύνουσα σημασία αφού κάθε χρόνο τέτοια εποχή διοργανώνεται το Black History Month στην Μ.Βρετανία στο πλαίσιο του οποίου μια αναφορά σε ένα ανορθόδοξο πολιτισμικό φορέα αποκτά διαστάσεις που ξεφεύγουν από τον χρηστικό/πελατειακό χαρακτήρα ενός δισκοπωλείου ανάγοντας το ως σημαντική προσθήκη στο πλούσιο ψηφιδωτό της πολιτισμικής ιστορίας της μαύρης βρετανικής κουλτούρας!

Μετά το θάνατο του Peckings το όνομα του οποίου συνδυάστηκε με το Studio One και την Treasure Isle, αφού εκτός από την διανομή επανέκδιδε και κυκλοφορούσε συλλογές από το αρχείο των δύο αυτών studio, οι απόγονοι του και κυρίως ο γιός του, Chris Peckings αποφάσισαν να επαναχρησιμοποιήσουν riddims από το Studio One και την Treasure Isle με voicings από νέους και ανερχόμενους καλλιτέχνες όπως Bitty McLean, Peter Hunningale, Gappy Ranks, Lady Lex, Ras Charmer, Lloyd Brown, Christopher Ellis, Leanna, Taurus Riley, Luciano, Peter Spence, κομμάτια των οποίων θα ακούσουμε στην αποψινή εκπομπή παράλληλα με παλιότερα διαμαντάκια που κυκλοφορούσαν ξεδιάντροπα στα ράφια του δισκοπωλείου του Peckings που είχα κι εγώ προσωπικά την χαρά και την τιμή να επισκεφτώ για να βρω τον Peckings να τζογάρει στο διπλανό κατάστημα ζητώντας του να ανοίξει το δισκοπωλείο ώστε να αρχίσω το ψαχούλεμα...

Καλή ακρόαση και καλό ταξίδι από την Τζαμάϊκα και το Βόρειο Λονδίνο στην κοινότητα του radiobubble!