Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 8 Δεκεμβρίου 2012

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 8 Δεκεμβρίου 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud

Συνήθως τα χαμένα παιδιά ταξιδεύουν σε διάφορα σημεία του πλανήτη και ψάχνουν, παρατηρούν, συμμετέχουν στα γεγονότα. Και μετά έρχονται στη Χώρα του Ποτέ Ποτέ, μου τα διηγούνται κι εγώ τα κάνω εκπομπή. Αυτή τη φορά το ταξίδι δεν μας πήγε σε τόπους, μας πήγε σε ανθρώπους. Και παρά την πλούσια σε γεγονότα εβδομάδα που πέρασε αυτή τη φορά όλα κινούνται επίμονα γύρω από ανθρώπους και μουσική. Dave Brubeck και Oscar Niemeyer λοιπόν...

Τι είναι άραγε αυτό που έκανε το Τake Five μία από τα πιο διάσημες jazz συνθέσεις όλων των εποχών. Το μυστικό νομίζω, και συμφωνώ με την παρατήρηση του Guardian, είναι κρυμμένο στον ρυθμό. Τα 5/4 είναι ρυθμός που βάζει την υπογραφή του στη μουσική, δεν γίνεται να τον ξεχάσεις. Κι έτσι μέσα από τα πέντε τέταρτα ξεκινά η απορία. Τελικά τι ήταν αυτό που έκανε το Take Five ένα από τα πιο διάσημα jazz κομμάτια όλων των εποχών, ήταν η σύνθεση του σαξοφωνίστα Paul Desmond , μήπως ήταν ο drummer Joe Morello το κρυμμένο μυστικό ή μήπως η επιμονή του Dave Brubeck να πάει το κομμάτι στα 5/4 παρά τις αντιρρήσεις της Columbia που έλεγε πως δεν θα γίνει το κομμάτι χορευτικό χιτ; Μας νοιάζει; Όχι. Αυτό όμως που με νοιάζει είναι που κάπου εκεί στα τελειώματα της εφηβείας μπροστά σε ένα πιάνο προσπαθούσα να παίξω σαν τον Brubeck Δεν τα κατάφερα ποτέ, αλλά ούτε αυτό παίζει κανένα ρόλο. Αυτό που τελικά έχει σημασία είναι πως από το Time Out είναι μια δουλειά που ήταν αρκετή για να σου ανοίξει τις πόρτες στον κόσμο της jazz και ο Dave Brubeck ένας από τους πρώτους που γνώρισες. Και από τη στιγμή που τον γνώρισες δεν έπαψες να παρακολουθείς τη μουσική του, ήταν ένας από τους πολλούς τεράστιους δημιουργούς που σε πήραν απ' το χέρι και σε οδήγησαν σε δρόμους που δεν μπορούσες να φανταστείς. Και να σκεφτεί κανείς πως όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει κτηνίατρος.

Ήταν ποπ; Δεν έχει σημασία. Αφού μπορούσε να παίξει με τους ρυθμούς , με δόσεις swing και άλγεβρα, με ολίγον από ρόντο και ολίγον από φούγκα, με 9/8 και 11/4 και να σε κερδίσει τόσο που θα θέλεις ν΄ακούσεις και τα επόμενα και πιο απαιτητικά του έργα και μετά να ακούσεις κι άλλο jazz, κι άλλους jazzίστες.

Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1920 και πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου του 2012 και στη χώρα του Ποτέ Ποτέ παίρνουμε μια γεύση ακούγοντας κάποια μέρη του Time Out.

 ****

Το Λαϊκό Θέατρο του Niterói. Αυτές οι καμπύλες δεν σου αφήνουν αμφιβολία για την πηγή της έμπνευσης.

“Εκτιμώ την ομορφιά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Την ομορφιά που δηλώνεται με μια καμπύλη γραμμή ή μια δημιουργική πράξη”

Αυτά έλεγε ο Oscar Niemeyer και στο μεταξύ σχεδίαζε. Και άφησε πίσω του κτίρια που θα μπορούσαν να είναι μουσική. Θα μπορούσαν να είναι μπάλα ποοδσφαίρου στα ξυπόλητα πόδια παιδιών. Θα μπορούσαν να είναι νοτιάς. Θα μπορούσαν να είναι κύμματα. Και θα μπορούσαν να είναι λέξεις.

“Όταν ήμουν μικρός μού άρεσε να ζωγραφίζω. Θυμάμαι ότι στα δέκα μου ήμουν πάντα έτσι, με τα χέρια στον αέρα, σχεδιάζοντας εικόνες στο χώρο. Ζωγράφιζα, ζωγράφιζα, ζωγράφιζα δεν έκανα τίποτα άλλο. Το σχέδιο με οδήγησε στην αρχιτεκτονική”

Έζησε 104 χρόνια. Προσπαθώ να φανταστώ τα παιδικά του χρόνια στην Βραζιλία, έναν αιώνα πίσω. Και συνειδητοποιώ τα ρεύματα της τέχνης που γεννήθηκαν και άνθισαν κατά τη διάρκεια της νιότης του. Τον λέγανε Ματίς της αρχιτεκτονικής. Και αυτοί που του δώσαν αυτό τον χαρακτηρισμό έδιναν τον τίτλο του Πικάσο στον Le Corbusier. Κι εγώ παραμένω διχασμένη και βέβαια δεν μπορώ να διαλέξω.

«Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να μιλάς για αρχιτεκτονική. Η ζωή είναι μια ανάσα όλη κι όλη – και μετράει πολύ περισσότερο από τα κτίρια»

και μετά...

τo Belo Horizonte City, Minas Gerais, Brazil και τo Niterói Contemporary Art Museum και τo Oscar Niemeyer Museum (NovoMuseu) και τo Brazilian National Museum ανάμεσα στα άλλα στη Brasilia μαζί με τον Metropolitan Cathedral και τo Palacio da Alvorada, το κτίριο του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στο Παρίσι, το Πολιτιστικό Κέντρο Le Volcan στην LeHavre και τo Óscar Niemeyer International Cultural Centre στις Asturias και άλλα πολλά...

“Το να αισθάνεσαι, το να είσαι καλός με τους άλλους, το να είσαι χρήσιμος είναι πολύ πιο σημαντικά από την αρχιτεκτονική”

Και ενώ κάνει τέτοιες δηλώσεις μετράς έργα και σου κόβεται η ανάσα.

«Είμαι απαιτητικός. Θέλω πάντοτε τα κτίριά μου να είναι όσο φωτεινά γίνεται, να προσεγγίζουν ευγενικά το έδαφος, να εφορμούν και να εκτοξεύονται στα ύψη και να εκπλήσσουν. Η Αρχιτεκτονική είναι επινόηση. Αρκετά από τα κτίριά μου έχουν μια πολιτική διάσταση, αλλά ίσως τα περισσότερα να δίνουν στους καθημερινούς ανθρώπους, στους αδύναμους ανθρώπους μια αίσθηση απόλαυσης. Αυτό μπορούν οι αρχιτέκτονες να κάνουν. Τίποτε άλλο»

Αλλά εκεί που δεν έχεις πια τίποτε να πεις είναι όταν παραμένει πιστός στην καρδιά του...

«Παραμένετε ακόμη κομμουνιστής;» τον ρώτησε πρόσφατα και ο Ζαν Μποτό του «Νουβέλ Ομπσερβατέρ».
Για να πάρει την απάντηση: «Γιατί θέλετε να αλλάξω; Ο κόσμος παραμένει άδικος. Απ' όσο ξέρω οι φτωχοί παραμένουν φτωχοί, ο αγώνας ενάντια στην πείνα παραμένει προτεραιότητα, ενώ η πάλη των τάξεων δεν μοιάζει να έχει μεταβληθεί στο ελάχιστο».

Κι όλα αυτά μόνο σε 104 χρόνια και να είσαι παρατηρητής και να μη σου φτάνουν, να εύχεσαι να μπορούσε να ζήσει κι άλλο τόσο...

Στο μεταξύ διαβάστε τον Τσαλαπετεινό και ρίξτε μια ματιά στην El Pais

Στην εκπομπή ακούγονται τα τραγούδια:
1. Orbital – Never

2. Dave Brubeck – Blue Rondo a la Turk

3. Christian Scott – New New Orleans ( King Adjuah Stomp)

4.Tom Waits – Blue Valentines

5. Kid Koala – 7 Bit Blues

6. Dr. Jonh – Getaway

7. Dave Brubeck – Strange Meadow Lark

8. Tom Waits – Christmas Card From a Hooker in Mineapolis

9. Trentemøller - Sycamore Feeling

10. Dave Brubeck – Take Five

11. Neneh Cherry and The Things – Dream Baby Dream

12. Kid Koala – 9 Bit Blues

13. Tinariwen – Tamiditin Tan Ufrawan

14. Mark Ribot – Fat Man Blues

15. Chilly Gonzales – Rideaux Lunaires

16. Dave Brubeck – Pick Up Sticks

17. Dr John – Big Shot

18. BADBADNOTGOOD – UWM (feat Leland Whitty)

19. Amanda Palmer – Trout Heart Replica

20. The Herbaliser – The Lost Boy (feat Hannah Clive)

Ψάξτε επίσης και βρείτε το mixtape των Penguins and Butterflies για το 2012

υ.γ.

Μετρήστε πόσες φορές λέω τη λέξη “εμβληματικός” κατά τη διάρκεια της εκπομπής και κερδίστε πλούσια δώρα και ευκαιρίες για τρελό τρολάρισμα ;)

J.U.