Προσεκτικές Ακροάσεις: Lost Bodies-Ζωή (by sigmataf)

Ήταν εκείνη η χρονιά του '97 που μαζευόμασταν σε κάποιο σπίτι και κάναμε ακροάσεις σε δίσκους. 

Ήταν καλοκαίρι και είχαμε τραβηχτει στο Πεδίο του Άρεως για το indie free festival. Σκαρφαλωμένοι στην οροφή των δημόσιων ουρητήριων παρακολουθούσαμε τα live, πίνοντας μπύρες, νερά και τσιγάρα. Θυμάμαι πολύ έντονα, την ώρα που βγήκαν οι lost bodies στη σκηνή και μας πήραν τα κεφάλια με τα ουρλιαχτά τους και την καυστική τους σάτιρα. Μισή ώρα βρισκόμασταν στον κόσμο τους, με αφηγήσεις για γαμημένα γεμάτα τρόλει, αναφορές στην αστική πίεση κι εκείνο το φινάλε με τους σωλήνες. 

Μετά απο κάποιους μήνες, ένας από την παρέα μας έφερε το πρώτο cd των lost bodies "ΖΩΗ" λέγοντας μας οτι την παραγωγή την έχει αναλάβει ο Αγγελάκας. Καθόλη την διάρκεια της ακρόασης, ξεσπούσαμε σε γέλια. Τραγανά γέλια από τα βάθη μας. Επιτέλους ρε διάολε γελούσαμε με μουσική που δεν ήταν σαχλή. 

Τώρα, 17 χρόνια μετά μπορώ να πω με βεβαιότητα οτι οι lost bodies είναι από τα λίγα εγχώρια σχήματα που η πορεία τους παρέμεινε σοβαρή, μετρημένη και με αξιοπρέπεια. Είναι αυτό που μου αρέσει να λέω.. 

Οι Lost Bodies παίζουν μπάλα σε πολλά επίπεδα. Μπορείς να μείνεις στην πρώτη ακρόαση και να γελάσεις. Μπορείς να περάσεις σε δεύτερο επίπεδο και να προβληματιστείς. Μπορεις σε 3η φάση να κάνεις μακροβούτι στα λεγόμενά τους και να ανατιναχτεις με τον τόσο ρεαλισμό και την πίεση όσων εκφράζουν.

Κι αυτό το έλκυθρο δικέ μου, πραγματικά, είναι ένα άχρηστο μέσο για το Καλοκαίρι

και τι στον πούτσο τους θέλουμε τόσους σωλήνες;

Sigmataf.

ΥΓ:ολοκληρη η ακροαση του δισκου αυτη τη Δευτέρα 5/Μαιου ακριβως τα μεσάνυχτα